Arneis

Gepubliceerd op 18 september 2024 om 15:25

Arneis is een witte druivensoort uit de gerespecteerde Piemonte wijnregio in Italië. Net als andere heroplevende druivenrassen (zoals Albariño) is Arneis gered van uitsterven.

In de jaren '60 waren er nog maar enkele hectaren Arneis-wijngaarden over. Nu zijn er meer dan 605 hectare in Piemonte, met kleine hoeveelheden in Californië, Australië en Nieuw-Zeeland.

De laatste decennia is Arneis synoniem geworden met de wijnen van Roero. Hier produceert het bloemige witte wijnen met aroma's van peer en abrikoos, afgerond met een romige hazelnootsmaak.

De overleving van de Arneis-druif is deels te danken aan Alfredo Currado van de Vietti-wijnfamilie, die zich vanaf 1967 inzette voor deze bedreigde variëteit.

Arneis werd vaak naast Nebbiolo aangeplant als bescherming, omdat de geur vogels en insecten afleidde. In de wijnmakerij werd het in kleine hoeveelheden toegevoegd aan rode wijnen om de tannines te verzachten.

Buiten Roero worden Arneis-wijnen gemaakt in de Langhe-heuvels en in Terre Alfieri.

Synoniemen van Arneis

Bianchetto, Nebbiolo Bianco.

Gerechten bij Arneis

  • Spaghetti aglio e olio
  • Calamari
  • Waldorfsalade

Wetenschappelijke beschrijving van de wijndruif Arneis:

Taxonomie en oorsprong:

  • Wetenschappelijke naam: Vitis vinifera subsp. vinifera 'Arneis'
  • Familie: Vitaceae (Wijnstokfamilie)
  • Herkomst: Inheems in de Piëmonte regio van Noordwest-Italië

Morfologie:

  • Bladeren: Middelgroot, drielobbig tot vijflobbig, met een open sinusvorm
  • Trossen: Middelgroot tot groot, cilindrisch-conisch, vaak gevleugeld
  • Bessen: Klein tot middelgroot, rond tot licht ovaal, met een dunne schil
  • Kleur: Geelgroen tot goudgeel bij rijpheid

Fenologie:

  • Vroege tot middelmatige uitloop in het voorjaar
  • Middelmatige rijping, meestal geoogst in september in het noordelijk halfrond

Agronomische kenmerken:

  • Groeikracht: Matig tot sterk
  • Opbrengst: Middelmatig, maar kan variëren afhankelijk van teeltmethoden
  • Gevoeligheid: Vatbaar voor meeldauw en botrytis, vooral in vochtige omstandigheden

Genetica en biochemie:

  • Genomische studies suggereren een nauwe verwantschap met andere Noord-Italiaanse cultivars
  • Hoog gehalte aan terpenen, vooral linalool en geraniol, die bijdragen aan het aromatische profiel

Oenologische eigenschappen:

  • Suikergehalte: Middelmatig tot hoog, potentieel voor hogere alcoholgehaltes
  • Zuurgraad: Laag tot middelmatig, wat kan leiden tot een uitdaging voor de wijnbalans
  • Aromatisch profiel: Peer, abrikoos, witte bloemen, en soms een kenmerkende amandelnoot

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.